کد مطلب:29700
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:125
کوه ها، مخازن آب رودها
.5671. امام علی علیه السلام: وقتی جوشش آب در گوشه و كنار زمین، آرام شد و كوه های بلند و سر به فلك كشیده را بر دوش زمین نهاد، از فراز كوه ها، چشمه ها را جوشانْد و آنها را در شكاف بیابان ها و زمین های هموار، جاری ساخت.[2].
5672. امام علی علیه السلام: [ خداوند] عزّوجل میخ های زمین را استوار كرد، و كوه ها را گِرداگِردش برافراشت، و چشمه هایش را روان ساخت، و دره هایش را شكافت. آنچه او ساخت، سست نگردید، و آنچه او توانَش بخشید، ناتوان نشد.[3].
- وقتی باران ها بر كوه ها می بارد، خاك آنها را نرم كرده و در آنها درختان و گیاهان می روید و زندگی انسان و حیوانات شكوفا می گردد. كوه ها آب های جاری را در خود فرو برده و آن را در طبقه های وسیع، پاك و سرد، جمع می كنند تا وقتی كه تابستان فرا رسد و آب جوی ها كم گردد. در آن هنگام، این آب ها از چشمه ها، شیرین و گوارا جاری می گردند و قرآن به این حقیقت علمی اشاره می كند كه كوه ها مخزن آب چشمه ها و نهرها هستند، چنان كه امام علی علیه السلام هم در چندین جا به این موضوع اشاره دارد (تصنیف نهج البلاغة: 787).
- نهج البلاغة: خطبه 91، بحار الأنوار: 90/111/57.
- نهج البلاغة: خطبه 186، الاحتجاج: 116/478/1، بحار الأنوار: 6/30/57.
